Komt er na 100 jaar eerherstel voor gesneuvelde soldaten uit Deinze?

Voor we 100 jaar einde van de eerste Wereldoorlog vieren vraagt GroenRood aan het stadsbestuur om een fout uit het verleden ongedaan te maken. Twee Deinzenaren die sneuvelden tijdens de eerste Wereldoorlog kregen nooit een vermelding op de monumenten voor de overleden soldaten.

De eerste soldaat is de Petegemnaar Maurice Reynvoet die in de Pachthofstraat 2 woonde bij het uitbreken van de oorlog. Hij was de zoon van Camiel Reynvoet en Schittekatte Leonie. Hij is geboren in 1882 en werkte als rijtuigsmid. Hij was soldaat bij het regiment carbiniers en was onder andere betrokken bij de verdediging van Antwerpen en de slag op de hoeve Doremael te Werchter.

Later was hij achter de IJzer op verschillende plaatsen actief. Op 18 maart 18 stierf hij bij Sint-Joris te Nieuwpoort aan de verwondingen van obusscherven. Hij werd pas in 1924 door de rechtbank gesneuveld verklaard waardoor zijn naam niet op het oude monument voor de gesneuvelde soldaten op den Driesch stond. Ook toen er een nieuw monument kwam aan de Centrumlaan vergat men zijn naam toe te voegen.

De tweede soldaat is Charles Van Nieuwenhuyse, die geboren is in Machelen maar bij het uitbreken van de oorlog in Deinze woonde. Hij was de zoon van August Van Nieuwenhuyse en Francesca De Waele en getrouwd met Marie-Louise Van Hove. Hij sneuvelde reeds op 12 september 1914 op 25-jarige leeftijd. Het monument te Deinze aan de O.L.Vrouwkerk werd al op 1922 ingehuldigd, maar Charles Van Nieuwenhuyse werd pas in 1925 door de rechtbank gesneuveld verklaard. Vandaar waarschijnlijk deze vergissing.

Deze gegevens vonden we in de bijdragen tot de geschiedenis van Deinze van de Kring voor Geschiedenis en Kunst van Deinze en de Leiestreek van 2001. In een heel knap artikel van kenner Romain De Bouver over de oorlogslachtoffers uit Deinze kwamen we deze vergissingen tegen. Ook het Belgian WarDead register en de namenlijst van het In Flanders Fields museum gaven ons informatie.  Het is dankzij het werk van onderzoekers zoals De Bouver dat we lessen kunnen trekken uit het verleden.

Dat beide soldaten pas na de onthulling van hun respectievelijke monumenten officeel gesneuveld werden verklaard is vermoedelijk de reden van deze fout. Waarschijnlijk waren er geen familieleden meer in leven of in Deinze wonend om het stadsbestuur op deze fouten te wijzen. Nu respectievelijk 98 en 102 jaar later vraagt GroenRood om toch nog hun namen toe te voegen op de monumenten.  Peter Parmentier: ‘Het zou een terechte daad van rechtvaardigheid zijn, maar ook een mooi gebaar van herinneringseducatie’. Door deze daad kunnen we de gruwel van de oorlog terug onder de aandacht brengen voor nieuwe generaties en hen blijven confronteren met de waarden van het pacifisme. De wereld is daar meer dan ooit aan toe.’