Waterschaarste in Deinze
Van “Alice in Modderland” uit Deinze, kregen we onderstaande door.
Op alles zijn we voorbereid. Hoe we energie moeten sparen voor als “den elentriek” uit valt. Ik heb er bij stil gestaan hoe we moeten koken. Als je op gas kookt valt het best mee. Één aansteker in de aanslag en ge zijt vertrokken. Ik heb nagedacht hoe we als luxekinderen onze plan moeten trekken zonder microgolf, PC, batterij van GSM, licht en stroom van alle aard. Dat kon best nog eens meevallen. Ware het niet dat ze nooit gezegd hebben dat die stroom ook waterstroom kon zijn. België zit één dag in de vrieskou en we hebben prijs in de Gaversesteenweg! Sinds zaterdag namiddag geen drup meer uit de kraan.
Dochterlief had net haar kamer heringericht. Sleurde kasten naar beneden en vulde zakken met vuil. Geen idee hoe een half containerpark in haar kamer geraakte, laat staan er uit. Nu wou ze zich wassen. Dikke pech gehad. ’t was toen 16uur. Voor alle zekerheid toch eens gebeld naar de watermaatschappij. Ge moest uw postcode intikken. Eens iets anders dan nummer 1 voor Frans en 2 voor Nederlands. ’t Werd 9800. En nog voor we doorgeschakeld werden zei een bandje dat ze zich bewust waren van de problemen in Deinze en hoopten het tegen 19u op te lossen.
Om 20 u nog niks. Hooguit een klein pieske dat ergens in onze leidingen nog verscholen zat. De honger begint nu toch wel erg te knagen. Alweer pech. Geen water om de aardappelen of rijst te koken. Het overzicht op de watervoorraad in de kelder is triest. Daar overleef je niet één dag oorlog mee. Het werd dus Pizza. Gelukkig hadden we die wel. Om 23u zijn we maar “vuil” in onze nest gekropen. Dierlijker dan dat kon het niet worden.
Zondag. Een nieuwe dag, nieuwe moed, nieuwe hoop op water. Niks, noppes, nul. Nog steeds geens drup uit de kraan. Ik bel opnieuw de watermaatschappij. Ik word deze keer wel doorverbonden. Leg de situatie uit, dat we sinds gisterenmiddag zonder water zitten. Ze nuanceert mijn boodschap. Het was niet gisteren middag maar namiddag.
“Oei Sorry. Twee uur gemist.”
Ze legt uit dat ze gisteren eerst het lek op de hoofdleiding moesten zoeken. En eens ze dat gevonden hadden moesten ze graven. Maar dat mocht niet meer na 19u, want dat is nachtlawaai. Nu hoopten ze toch te graven.
“Jamaar, kunde ons niet depaneren met een beetje water. Een containerke sturen zodat we een emmerke kunnen vullen en onze plan kunnen trekken? De zwartjes hebben meer water dan ons!”
” Voor aanbreng van water moet je 24uur zonder zitten mevrouw. Dan pas is het een noodsituatie”
“OK, zal wachten tot in de namiddag dan”
